Na początku było słowo....

Początek 2019 roku stanowi trudny czas, będący konsekwencją wcześniejszych napięć tkwiących w naszym społeczeństwie. Wrzuceni w wyraziste wydarzenia, które z pewnością wpiszą się w historię Polski, dryfujemy między (nie)możliwością porozumienia, bycia obok siebie i mówienia wspólnym językiem. Z drugiej strony pojawiają się płaszczyzny potencjalnej wspólnoty, potrzeby wzajemnego szacunku i powrotu do czasów „sprzed”, choć dla każdego owe „sprzed” może oznaczac co innego.

Wydarzenia z 13 stycznia tego roku jednym otwierają analogie historyczne z poprzedniego stulecia, drugim – dystans, ale bez względu na osobisty światopogląd, trudno obok nich przejść obojętnie. Instytucje państwowe zareagowały na nie i wystosowały postulat wzmożenia edukacji dotyczącej mowy nienawiści w polskich szkołach. Za tego też powodu, ale i indywidualnych wychowawczych potrzeb, w piątek 18 stycznia w naszej szkole przeprowadzone zostały warsztaty pn. „Na początku było Słowo…” Spotkanie zostało dedykowane młodzieży, która w aktywny sposób mogła zastanowić się nad językiem współczesnej debaty i odnieść się do języka nienawiści.

Zgodnie z definicjami mowa nienawiści obejmuje „wszelkie formy wypowiedzi, które szerzą, propagują czy usprawiedliwiają nienawiść rasową, ksenofobię, antysemityzm oraz inne formy nienawiści bazujące na nietolerancji m.in.: nietolerancję wyrażającą się w agresywnym nacjonalizmie i etnocentryzmie, dyskryminację i wrogość wobec mniejszości, imigrantów i ludzi o imigranckim pochodzeniu” (zob. 1) Recommendation No. R (97) 20 of the Committee of Ministers to Member States on "hate speech", Rada Europy, 1997, s. 107; 2) Recommendation N°6: Combating the dissemination of racist, xenophobic and antisemitic material via the internet, Rada Europy, 2000 Additional Protocol to the Cybercrime Convention, Rada Europy, 2000).

Hate speech definiowana jest jako jeden z przejawów bardziej złożonych zjawisk takich jak nietolerancja, dyskryminacja, rasizm czy ksenofobia; jedno z przestępstw z nienawiści (ang. hate crimes) lub wstęp do nich, ich zapowiedź; nawoływanie do nienawiści, groźby czy obelgi o motywacji rasistowskiej czy ksenofobicznej, język nienawiści, dyskurs dyskryminacyjny; czasem mowę nienawiści sytuuje się bliżej stereotypów i uprzedzeń, a czasem bliżej działań, w których wyraźny jest akt nawoływania do nienawiści, istotne są intencje sprawcy. Należy pamiętać, że czyny popełniane na tle rasistowskim lub ksenofobicznym, podlegają sankcjom karnym jako przestępstwa kryminalne. Zalicza się do nich, m. In. publiczne nawoływanie do przemocy lub nienawiści skierowanej przeciwko grupie osób, którą definiuje się według rasy, koloru skóry, pochodzenia, wyznawanej religii lub światopoglądu albo przynależności narodowej lub etnicznej, lub przeciwko członkowi takiej grupy; publiczne rozpowszechnianie lub rozprowadzanie tekstów, obrazów lub innych materiałów zawierających treści rasistowskie i ksenofobiczne; publiczne aprobowanie, negowanie lub rażące pomniejszanie zbrodni ludobójstwa, zbrodni przeciwko ludzkości oraz zbrodni wojennych w rozumieniu art. 6, 7 i 8 statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego oraz zbrodni określonych w art. 6 Karty Międzynarodowego Trybunału Wojskowego, jeśli czyny takie mogą podburzać do przemocy lub wzbudzać nienawiść skierowaną przeciwko takiej grupie lub jej członków.

Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie: www.mowanienawisci.info.